İyi ki şöyle olmamış
Diyorsun bugün bazı şeylere
İşte şimdi olmayanlar
Sonraki keşkelerden koruyor seni
Sen bilmiyor ısrar ediyorsun
İsyan ediyorsun, etme
Uzun geceler başladı yine
Bekleyelim başaklar ne verecek
Sap, saman, buğday ayrılır bir gün
Hakikat adına niyet alanlar bilir
Yapılanlar değildir her zaman yazılanlar
Kalem de dil gibidir, eğilir.
Yeter artık ben bir hekim değilim
Herkese dost olmak zorunda değilim
Bir mezarlık değilim yeter artık
Nefesimi bir kez de kendim için alayım
Kendim için ağlamaya utansam bile
Bırakın da yetimlerle kalayım
Nasıl kurtulur insan
Sevdiği kötü huyundan
Çiçeklerin toprağını havalandırdım
Dağıttım yine ortalığı alt üst her şey
Fakat yine dağılmadı kafam
Dilimde bitmez acı, gönlümde bir bulantı
İnsan zor geçit bunu anladım
Sesten çok sözü sevdiğim bir gerçek
Onun kadar sessizliği de severim fakat
Sükûttan fazla şeye muhtaçtır insan
Bu yüzden gözlerim arıyor seni
Bu yüzden yine içime çöküyorum
Evet, aşk çok şeydir
Belli bu, bilenler bilir
O da ya hastadır döşekte
Ya tabut içinde gelir
Olur da bir Zümrüdüanka düşerse bahtına
O da kaderin önünde eğilir.
Bir selle geldi herkes benimle beraber
Kimisi köpüktür kimisi çerçöp
Bir kenara vurmayı yeğler çoğu
Ben kalırım geride aynı aşkla
Çok şeye isyan eden, direnen, dayanan
Sözünden dönmeyen kişilerle beraber